Wandeling

Verplicht lopen is niet leuk. Haast bij het lopen is helemaal niet leuk. Je hebt geen tijd om om je heen te kijken, je spieren gaan pijn doen en zelfs je ademhaling na een poosje.

Wandelen is wel leuk. Alles om je heen bekijk je in een rustig tempo, en al duurt het soms even voor je bij het onderwerp van je keuze bent, toch is de wandeling de moeite waard. Telkens weer.

Wandelen in heuvels en bergen is ook leuk. Het kost wat spierpijn, maar als je eenmaal gewend bent zijn de nieuwe indrukken bijzonder de moeite waard. Het kost je je richtingsgevoel, maar dat uitzicht krijg je niet vanaf de Martinitoor'n.

Vandaag gesurft op het internet naar een reisje in de herfstvakantie naar de Ardennen. Het zou fijn zijn als het lukt. Het land luxemburg herrinner ik me van lang geleden, van de trein. Eerst naar Maastricht, dan de boemel naar Luik en op dat lelijke, smerige station overstappen naar Luxembourg cité.

En dan daarna, de pracht van de Ardennen, de schoonheid van bergbeekjes, varens en bomen. Het was prachtig. Zou het 1986 of 1987 geweest zijn? Tegenwoordig is de reis via Maastricht en Luik niet meer de vanzelfsprekende naar Luxemburg stad, je wordt via Roosendaal en Brussel gestuurd. Bovendien wordt het waarschijnlijk toch de auto.

Ik hoop dat het uitzicht ook vanaf de weg zo mooi is.