Mijn plan (3)

De nieuwe baan is echt wel leuk maar.

Het is wel weer een baan, voor anderen dus en zonder mijn eigen invulling. Het enige wat daar goed aan is is de stok achter de deur. Voor de rest: elke dag verschrikkelijk vroeg op en dan 50 minuten in de auto. Elke dag in de file. Elke ochtend in het donker weg. Niet echt fijn.

En verder: Niet in mijn eigen tempo op mijn eigen manier mijn eigen soort werk doen. Dat blijf ik moeilijk vinden. Niet ondoenlijk, maar moeilijk. Als er niets te doen is wil ik wat anders, of niksen, of pauze. Niet afhankelijk van een ander tempo, of van omstandigheden die ik niet geschapen heb. Voorzover je omstandigheden niet zelf schept natuurlijk.

Voorzichtig plan: eigen bedrijf en andere woning combineren. Ergens een bedrijf met woning, en dan minder voor de baas en meer voor mezelf. De boekhouding kan ik wel aan, en zakelijk ben ik ook. Waarom dus eigenlijk niet? Waarom hang ik zo aan de zekerheid van vaste inkomsten, terwijl ik dat het grootste deel van mijn leven niet gehad heb? Misschien daarom juist.

Dus, nu moet ik lesjes in het loslaten van zekerheden volgen. Voor mezelf bepalen wat ik belangrijk vind. Zekerheid tegen een hoge prijs, of vrijheid die ik wellicht niet aankan. Ik ben het bangst voor mijn eigen wispelturigheid. Maar ooit zal ik moeten loslaten om te krijgen.