donderdag, januari 17, 2008

Vulkaaneifel

Elk jaar heb ik het weer moeilijk met de winter. Ik ben een echt zomermens, en als het aan mij lag woonde ik in een klimaat waar een jas overbodige luxe is. Ik zit dit dan ook te typen met verkleumde vingers en een koude loopneus. Naast me staat een groot glas thee waar ik zo af en toe mijn vingers even omleg, zodat ze niet helemaal verkrampen. En dan zitten we nu al aan de goede kant van de winter; van de maanden oktober en november word ik ook nog eens zwaarmoedig. Na 21 december gaat het de goede kant op, na 1 januari zijn die rottige feestdagen tenminste voorbij en straks in februari lijkt de daglengte tenminste ook weer ergens op.

Het effect van al die somberte en donkerte en kou is dat ik vrijwel dagelijks te vinden ben op pagina’s van reisbureaus. Even bladeren langs AustraliĆ« en Nieuw-Zeeland, door de woestijnen van Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Even opwarmen aan de gedachte dat je na 10 minuten al een flinke zonnebrand hebt. Even zweten bij een wandeling van 5 minuten steil omhoog, even weer door en door warm en tot 11 uur in de avond op het terras.

Vorig jaar zaten we ook niet zo dik in de slappe was en was ik bezig met een vakantie in Hongarije. Niet zo superwarm, maar stabiel landklimaat en toch lekker warm in de zomer. Niet zo duur, niet zo ver maar wel compleet uit je eigen kleine kring. In februari had het lot al anders beslist, we keken toch maar weer naar de Middellandse Zee en het werd weer Griekenland. Lesbos, warm, zon, appartement en spotprijsje. Een poosje later had ik via offertes een 4-wheel-drive voor 2/3e van de prijs bij een lokale verhuurder, helemaal perfect. En dat was die vakantie ook.

Dit jaar had ik wel een behoorlijk budget voor de vakantie, maar geen zin in weer Griekenland. We hadden in krappe tijden al over de Vulkaaneifel gepraat, en dat is natuurlijk ook niet zo gek. Met je eigen auto, niet dagen onderweg, en naar een prachtig gebied. Maar ja, dan zat ik met mijn gebrek aan zomer. Die valt hier tegenwoordig in april, en dan wil ik in juni of juli nog wel even echt doorwarmen. Anders ga ik halfgaar de winter in. Net als dit jaar na die natte zomer.

Dus toch maar eens voorzichtig gekeken wat er haalbaar is: Amerika, of de Azoren, of iets anders, maar dan wel een beetje buiten de drukke toeristenoorden. Dat wordt een beetje moeilijk, omdat we wel aan de schoolvakanties vastzitten. Vandaag kwam de brief binnen met het eindsaldo van de spaarrekening. Dat is wel even wat minder dan vorig jaar. Geen wonder, we hebben een huis verbouwd en een auto gekocht. Bovendien willen we de kleine lening op de auto zo snel mogelijk afbetalen. Ik HAAT banken en ik HAAT onze kapitalistische samenleving. Nou ja, niet alles eraan natuurlijk, maar wel de manier waarop ze alle moraal in mensen totaal ondergraaft. Alles voor het geld, en zelfs normaal fatsoen zit er niet in.

Ik hou wel van vakanties en internetverbindingen, dus er is een stukje van onze cultuur waar ik wel gek op ben. Maar gezien de kosten van de laatste tijd wordt het toch een weekje Vulkaaneifel denk ik. En eigenlijk is dat natuurlijk zo gek nog niet. Als je me tien jaar geleden had verteld dat ik zou balen van het feit dat ik maar zeven dagen weg zou kunnen…..toen ik nooit op vakantie kon en al helemaal niet met een vliegtuig en al helemaal niet met een eigen vent en een eigen auto en een eigen huis. Als je me toen verteld had dat ik mezelf nu zielig zou vinden…………

Dan had ik mezelf alleen maar even kort, meewarig uitgelachen.

Weet je wat ik ga doen? Ik ga lekker helemaal naar Duitsland, naar de Vulkaaneifel. Misschien wel een hele week. Luxe he?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.