Bolletjes van de markt

Na dagen regen en triestigheid was het zaterdag eindelijk weer eens droog. Heb ik wel eens gezegd dat ik eigenlijk altijd zomer wil en niet zo van de winter hou? Ik geloof van wel. In ieder geval: weer om er op uit te trekken, dus maar eens even naar de plaatselijke markt. De parkeergarage was vol, dus we moesten creatief parkeren. Dat is prima gelukt, eigenlijk nog dichter bij de markt op een plekje wat net vrijkwam toen wij aan kwamen rijden. Beter dan in de rij voor de ingang van de garage. De markt was vol en leuk, alleen de lappenkraam was er niet. Wel de viskraam (2x kibbeling en 5 haringen) de kettingenkraam (rood glas) de groenteboer (mèn wat duur!) De notenboer (maar dat hadden we bij onze wekelijkse boodschappen al gehaald) en de broodbus (kaasuien brood en kaiserbrötchen.)

Wat ze niet hadden was damessokken. Nou ja, niet, er stonden maar liefst 2 kramen vol sokken op de markt. Maar geen sokken voor mij. Ik hou niet van dat saaie, ik heb het liefst vrolijke kleurtjes en taferelen en streepjes en zo. Maar alles wat er nog was; donkerbruin, donkerblauw en zwart en dan ook nog effen zwart. Behalve 1 paar met een gedrukte paarse vlinder erop, maar dat was belachelijk duur. €3,95 voor een opgedrukte vlinder die je bij de eerste wasbeurt gewoon ziet wegvliegen.

Dus de stad nog maar even in, op zoek naar sokken bij de Hema (die hadden echt leuke, maar alleen in kleine maatjes en ik heb nou eenmaal ongeveer schoenmaat 41½) en de V&D (mèn wat duur!) en wat saai! Gewoon geen sokken gekocht dus, en ach, niemand ziet de gaten zolang ik nog dichte schoenen draag. Bij de V&D wel een mooi boek gevonden, en als we dat niet echt hadden willen hebben was de rij voor de kassa gewoon belachelijk lang. Bovendien moest de dame voor ons heel erg lang heel erg diep in de tas graven voor het geld gevonden was. De dame voor ons was niet zo fris, letterlijk en figuurlijk niet.

We zijn niet gewend aan een parkeerplaats waarbij je vooraf de tijd moet vaststellen, dus eigenlijk was het wel weer tijd om naar de auto te gaan. Maar we waren ondertussen vlakbij de kookwinkel, en al zo lang op zoek naar een pan om poffert in te bakken. Dus even vragen, kan geen kwaad. De prijs was best acceptabel (nou ja, eigenlijk wel duur, maar nog nooit goedkoper gezien) dus we zijn nu de trotse eigenaren van een poffertpan. Met recept nog wel, dus dat gaan we binnenkort in het weekmenu verwerken. Het is ook echte winterkost, dus dat kan mooi op het lijstje.

In onze haast om op tijd bij de auto te komen kwamen we nog langs een speelgoedwinkel met hele bakken vol ratten van pluche….lichtblauwe ratten van pluche….Remy! De film was erg leuk, wil ik binnenkort wel weer eens zien. De pluchen rat is ook erg leuk, erg knuffelbaar en hij vindt het wel fijn in dit huis. We houden beide ook veel van kaas en spek en lekker eten, een waar paradijs voor een rat.

Omdat vandaag zelfs de zon scheen was het hoog tijd voor weer eens een wandeling. Vanwege algehele grieperigheid en in het bijzonder buikgriep niet te lang, maar wel lekker even het bos in. Gewoon ons gele rondje bij de heksenboter. Het was wel leuk in het bos, al is daar nog geen nieuw leven te bekennen. Af en toe een paddestoel, meer restanten van oude paddestoelen. Zoals de boompuisten en gepofte aardappelbovist en de korstzwam op de overzichtsfoto.

En we zijn nog even naar een open veld gewandeld om van de zon te genieten. Daar was een valk aan het bidden. Op mijn eenvoudig fototoestelletje blijft er niets over dan een blauwe lucht met contrails (condensatiestrepen van vliegtuigen) maar als je erg inzoomt zie je de biddende valk. En er vlogen heel veel ganzen, gakkend op zoek naar nog een veldje om te grazen. Nog even en dan vliegt er weer meer in de lucht. Hoop ik dan maar, want in de tuin kondigt de lente zich wel aan. In het lied van de vogels en de knoppen die bovenkomen. Nog even geduld. Nog heel even dan.